Widowiska Krajniaków z Wielkiego Buczka

Widowisko folklorystyczne to forma, która wcale nie zginęła. Jest żywa i ma się dobrze! Funkcjonuje w wielu miejscach, czego przykładem jest Internet. Krajna, często i w wielu dziedzinach życia społecznego, gospodarczego, politycznego znajduje się wciąż na skraju, w tej akurat dziedzinie – trwaniu i rozwijaniu się widowisk folklorystycznych nie jest bynajmniej  na skraju. Wciąż jeszcze żywa jest wśród najstarszych mieszkańców regionu gwara, mimo ogromnego naporu nowego, w wielu miejscach wciąż funkcjonuje – wiele starych sprzętów, wiele dawnych sposobów utrzymywania kontaktów międzyludzkich… Wieś – nowoczesna i jednocześnie tradycyjna. Także z doświadczeń zespołu folklorystycznego „Krajniacy” z Wielkiego Buczka wynika, że wciąż jeszcze można ocalić od zapomnienia wiele przejawów dawnego życia. Stąd w repertuarze zespołu sporo takich właśnie widowisk.

Powstawały one zgodnie z życiem kulturalnym całego regionu – przeglądami, konkursami, festiwalami, uroczystościami. A że zespół działa w wiosce o pięknych tradycjach patriotycznych okresu  międzywojennego, tych spod znaku Rodła, to i one właśnie znajdują odbicie w widowiskach zespołu.

Jak powstawały widowiska Krajniaków z Wielkiego Buczka? Niektóre wystawiane były po kilka, kilkanaście razy, niektóre dwa, trzy, nawet – przygotowywane na specjalne okazje – tylko raz. Zawsze najpierw była tematyka. Potem – propozycja przebiegu całego przedstawienia – w bardzo ogólnym zarysie. Dopiero wtedy wszyscy członkowie zespołu nanosili swoje uwagi, poprawki, wprowadzali lub uzupełniali swe wypowiedzi, dowiadywali się od najstarszych mieszkańców wsi o tych elementach, które można wprowadzić. Dbano o autentyczność zachowań, wypowiedzi, przedstawienia postaci. Grano i do tej pory gra się (prawie zawsze, z nielicznymi wyjątkami) siebie samych – członków zespołu.